Οινικό ταξίδι στη Νάουσα – Γράφει ο Νίκος Φραδέλος

Ημερομηνία επίσκεψης : 11/07/2020

Ένας από τους καλύτερους τρόπους να μάθεις και να αγαπήσεις το κρασί, είναι να ταξιδεύσεις σε οινικούς προορισμούς, να περπατήσεις στους αμπελώνες, να δεις τις μεγάλες ή μικρότερες εγκαταστάσεις οινοποίησης, να κατέβεις στα πάντα όμορφα και ιερά κελάρια του κάθε κτήματος, να δοκιμάσεις τα υπό διαμόρφωση δείγματα από τα βαρέλια και άλλα πολλά που συνοδεύουν πάντα τέτοιες όμορφες στιγμές.
Το σημαντικότερο όμως όλων, είναι να γνωρίσεις τους ανθρώπους πίσω από το κρασί, αυτούς που αφιερώνουν την ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν την ίδια τους την ψυχή και την προσωπικότητα στον οίνο που σου προσφέρουν να δοκιμάσεις. Κι αν τυχόν σου αρέσει και σκάσεις ένα ωραίο χαμόγελο ή λάμψει το βλέμμα σου την ώρα που το δοκιμάζεις από ενθουσιασμό, τότε θα δεις στα μάτια τους μια βαθιά ικανοποίηση, σαν να ξέχασαν μονομιάς όλους τους κόπους, τις αγωνίες και τις δυσκολίες που περνάνε δημιουργώντας αυτές τις υγρές ουσίες χαράς που συνοδεύουν τις στιγμές της ζωής μας, ως οινόφιλους.

Παρασκευή απόγευμα λοιπόν, ξεκινήσαμε από Αθήνα, με γεμάτες μπαταρίες προοριζόμενες να αδειάσουν εντελώς μέχρι τη Δευτέρα, σε ένα οινικό ταξίδι που ανυπομονούσαμε να κάνουμε όλοι μαζί!!!
Γράφοντας χιλιόμετρα στο κοντέρ και ορμώμενοι από τα Τρίκαλα, φτάσαμε στην Νάουσα, την οινική πρωτεύουσα του ξινόμαυρου και συγκεκριμένα σε ένα από ιστορικότερα οινοποιεία της, αυτό της Οικογένειας Δαλαμάρα.

Η Οικογένεια Δαλαμάρα έχει τις ρίζες της πολύ βαθιά στον οινικό χάρτη της Νάουσας, μιας και η αρχή σύμφωνα με σωζόμενα αρχεία ανάγεται στο μακρινό 1840!!! Δύσκολες εποχές ήρθαν και πέρασαν μα παράλληλα τόσο γινόταν πιο γερός και δυνατός ο δεσμός της οικογένειας με το κρασί και την Νάουσα.

Φθάνοντας στο σήμερα, το Οινοποιείο Δαλαμάρα έχει κρατήσει τον ρουστίκ χαρακτήρα στους χώρους φιλοξενίας και γευσιγνωσίας με τα παλιά εργαλεία των αγροτικών εργασιών, τις παραδοσιακές μπούλες και τα καζάνια που σε προδιαθέτουν ότι ο χώρος που βρίσκεσαι είναι ζεστός και ακόμα περισσότερο φιλόξενος μέσα στην απλότητα του. Όσον αφορά το κομμάτι της οινοποίησης, εδώ αλλάζει το παιχνίδι και τολμώ να πω, πως το συγκεκριμένο παίζει “μεγάλη μπάλα” καλλιεργώντας τα αμπέλια βιολογικά, με αρκετούς πειραματισμούς, μεράκι, γνώση και όραμα για συνεχή βελτίωση.
Πολλή δουλειά γίνεται στον αμπελώνα που εστιάζει στο ξινόμαυρο, που είναι ο βασιλιάς της περιοχής και αποτελεί το 80% περίπου του αμπελώνα του Οινοποιείου Δαλαμάρα καθώς και σε άλλες ποικιλίες όπως το Πρεκνάδι, το Merlot και το Ασύρτικο που ακολουθούν, συμπληρώνοντας ένα όμορφο και συναρπαστικό μωσαϊκό πρώτης ύλης.

Στο κελάρι, ο Κωστής Δαλαμάρας που έχει πάρει τα ηνία του Κτήματος από το 2011, αποδεικνύεται και αναρριχητής βαρελιών εκτός από δεινός και καινοτόμος οινοποιός, με όσο το δυνατόν ”Single Vineyard” προσεγγίσεις καθώς πιστεύει ότι το μικροκλίμα του κάθε αμπελοτόπιου διαφέρει και επηρεάζει διαφορετικά το τελικό αποτέλεσμα. Δεν είναι της κλασσικής σχολής ”Γαλλικό βαρέλι” και μιας διάστασης, αλλά πειραματίζεται με δρύινα βαρέλια πολλών εθνικοτήτων από Γαλλία, μέχρι Σλοβενία, Ουγγαρία, Αυστρία κ.α. ενώ ακόμα και στις διαστάσεις παρεκλίνει της πεπατημένης των 225 λίτρων (barriques) και ανοίγεται σε 300 μα και στα ακόμα μεγαλύτερα των 500ων λίτρων και πολλών διαφόρων χρήσεων, από ολοκαίνουρια εώς και 10 χρόνων.
Καθόλη την διάρκεια των γευστικών δοκιμών της ”Νάουσας 2019” αλλά και του ”Παλιοκαλιά 2019” από τα βαρέλια, τα επιφωνήματα και οι εντυπώσεις που μας αφήνουν, μας ανάγκασαν να αδημονούμε για την ώρα που θα τα απολαύσουμε στο ποτήρι μας σε ένα τραπέζι με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα.

Αφήνοντας τις δοκιμές περπατήσαμε στον λόφο του παλιοκαλιά με τα παλιά κλήματα, με κάποια άνω των 40 ετών να εντυπωσιάζουν σε μορφή κυπέλλου, αλλά και άλλα πιο νεαρά να δεσπόζουν σε γραμμική καλλιέργεια με μονή ή και διπλή κλιματίδα (Single Guyot ή Double Guyot) ενώ οι κλίσεις και τα χαρακτηριστικά του εδάφους παρέχουν την ιδανική αποστράγγιση με αποτέλεσμα να θεωρείται ένα από τα ”Gran Crus” της ζώνης ΠΟΠ Νάουσα. Το ομώνυμο κρασί δεν είναι άδικα το αγαπημένο των απανταχού Xinomavristas…!!!

Πέραν των απευθείας δοκιμών από τα βαρέλια που μας πρόσφερε ο Κωστής Δαλαμάρας, κατά την επίσκεψη μας στο Οινοποιείο δοκιμάσαμε τα παρακάτω κρασιά:

Θοός 2018 (Λευκό)

Καπνιστός 2018 (Λευκό)

Νάουσα 2017 (Ερυθρό)

Παλιοκαλιάς 2017 (Ερυθρό)

Κάποιοι λένε ότι το 2017 είναι από τις καλύτερες χρονιές του 21ου Αιώνα για την ζώνη της Νάουσας. Δοκιμάζοντας και συγκρίνοντας την με αυτήν του 2019 έχω να πω μονάχα ότι εχθρός του καλού είναι μόνο το καλύτερο.
Stay Tuned λοιπόν και καλή σας απόλαυση!!!

Πηγή: winevirtue

Nikos Fradelos
Certified Sommelier

Wine Critic at International Wine and Spirits Competition