Δέκα Τραπέζια! Αρκούν άραγε;

Για τη μαγειρική του Μανώλη Παπουτσάκη άκουγα τα καλύτερα, διάβαζα αφιερώματα, συνεντεύξεις του.. πήρα μια μικρή γεύση απ’τις δημιουργικές του γεύσεις σ’ένα pop-up event στην Αθήνα κι ανυπομονούσα να βρεθώ Θεσσαλονίκη για να’χω άποψη.
Κι έφτασε η στιγμή να βρεθώ με παρέα στη συμπρωτεύουσα και η πρώτη μας στάση ήταν το νέο του εγχείρημα – σε μικρή απόσταση απ’το κέντρο της πόλης – τα “Δέκα Τραπέζια“.

Δέκα λοιπόν τα τραπέζια για αρχή και βλέπουμε… σε λίγο θεωρώ ότι θα χρειαστεί πολλά περισσότερα, αφού ήδη το έχουν αγαπήσει οι Θεσσαλονικείς και όχι μόνο…
Χώρος λιτός και τοίχοι σε χρώμα ιβουάρ ενώ τις εσοχές στολίζουν ωραία κεραμικά.
Με την κουζίνα έχεις οπτική επαφή μέσω της τζαμαρίας που τη χωρίζει απ’τη σάλα.
Μπορείς να δεις τη διαδικασία προετοιμασίας των πιάτων που εκτυλίσσεται απ΄τον σεφ και την ομάδα του, χωρίς όμως να αποσπούν την προσοχή απ΄τις παρέες που απολαμβάνουν τα πιατάκια του καταλόγου.
Στόχος του σεφ είναι το μοίρασμα γεύσεων… σκέψεων… ιδεών… άνθρωποι που μαζεύτηκαν γύρω από ένα τραπέζι για την παρέα… για να περάσουν καλά… για να “τσιμπήσουν” δυο-τρία καλοφτιαγμένα πιάτα… να τα συνοδεύσουν μ’ένα τσίπουρο… μ’ένα ποτήρι κρασί!
Θεωρώ ότι ο Μανώλης Παπουτσάκης το πέτυχε το στοίχημα· ξεκινήσαμε για ένα μεζέ και καταλήξαμε να φύγουμε απ’το μαγαζί αργά τ’απόγευμα κι αφού είχαμε γευτεί σχεδόν όλα τα πιάτα του καταλόγου και κάποια ημέρας, που αναφέρονταν στο μαυροπίνακα.
Μα πείτε μου τι ν’αφήσουμε αφού τα πιάτα ήταν ένα κι ένα;;;
Τα μύδια με σαλάμι Λευκάδος με βουτυράτο αμύγδαλο και κόλιανδρο, πειρασμός!

Το ορτύκι με μοσχαρίσια γλυκάδια μαγειρεμένο με μαρουβά και πράσινο μήλο, σε άλλη διάσταση!
Μια οφτή κολοκύθα λουσμένη με πρόβειο γιαούρτι, με νότες από κύμινο και κάρυ και τρίμμα φιστίκι Αιγίνης, δεν ήθελες να τελειώσει παρ’όλη τη spicy ψητή πιπεριά που περιείχε.

Μια μίξη από παντζάρι, καρότο και γλυκοπατάτα έδεναν μεταξύ τους με μικρές δόσεις από κρμμύδι, σελινόριζα, μανταρίνι και μηλόξυδο.
Τα αρνίσια κεφτεδάκια κάθονταν πάνω σε μια κρέμα από ρεβύθια με κύμινο, κάρυ και λάδι καυτερής πιπεριάς.
Τη σφακιανή πίτα απ΄την πατρίδα του, την “πειράζει” λίγο και τη σερβίρει με λουκάνικο τζουμαγιάς, γιαούρτι, πολίτικη σαλάτα και λίγο πάπρικα.
Ξεχώρισα τον παστό τηγανητό μπακαλιάρο που ήρθε πάνω σε τσιγαριαστά χόρτα και συνδυάστηκε με αυγά ορτυκιού.
Ο γαύρος μαρινάτος δεν έλειπε απ΄τον κατάλογο αλλά τον συνόδευαν σταμναγκάθι τουρσί, αγκινάρα, ραπανάκι και καυτερή πιπεριά.
Οι γαρίδες με ξετρέλαναν! Η σάλτσα τους με ανθόγαλο και λεμόνι και συνοδευτικά μπρόκολο και σπαράγγια. Απόλαυση να τη γεύεσαι βουτώντας τη στο ζωμό της.. κι αλίμονο αν έπιανα μαχαιροπήρουνο· καιροφυλακτούσε ο Μανώλης να δει να αφήσουμε στην άκρη τους τύπους και να τη γευτούμε απ΄το κεφάλι ως τη σάρκα.
Όσο για τα πιάτα ημέρας…. τι να πω;;;
Οι καραβίδες ήταν με στακοβούτυρο, οι λαχανοντολμάδες με θαλασσινά και η μενούζα (το κρητικό κοκορέτσι) το συνδύασε με ασκολύμπρους και ταραμοσαλάτα με ταχίνι!
Είναι ν’απορείς πως σε τόσο μικρά πιατάκια, μπορεί να κρύβεται τόση δημιουργικότητα!
Ο Μανώλης έκατσε μαζί μας, αφού πρώτα φρόντισε για τα πιάτα μας… συμμετείχε στη μοιρασιά… στο τσίπουρο… στο τσούγκρισμα!
Ήταν εκεί από νωρίς και η συνέχεια της μέρας του θα ήταν στο “Χαρούπι“, το εστιατόριο Κρητικής κουζίνας που έχουν λατρέψει στη βόρεια Ελλάδα. Θα ακολουθήσει αναλυτικό άρθρο με εντυπώσεις μας από αυτό.

Έδειχνε όμως τόσο γεμάτος μ’αυτό που κάνει… είναι ότι αγαπά και καμία κούραση δεν τον σταματά!
Στον κατάλογο του “ελεύθερου μεζεδοπωλείου” πάνω από 20 ετικέτες κρασιών, γύρω στα 40 αποστάγματα συν μπύρες… αρκετά για να συνοδεύσουν τα ντελικάτα μεζεδάκια του σεφ και της ομάδας του.
Υπολογίστε γύρω στα €20 το άτομο.

Δυσκολεύτηκα να κατατάξω τα “Δέκα Τραπέζια” σε κάποια από τις κατηγορίες που έχω χωρίσει τα εστιατόρια γιατί είναι μια κατηγορία μόνο του! Ανυπομονώ να ξαναγυρίσω Θεσσαλονίκη και να καθίσω σε ένα από τα δέκα τραπέζια…

Στρατηγού Καλλάρη 4, Θεσσαλονίκη
Τηλ. 231 0 251010