Ο Φούρνος του Νύκταρη – Κρήτη

Τα “καλορίζικα απ’το Φούρνο του Νύκταρη τα ξέρω χρόνια γιατί είχαν φροντίσει φίλοι Κρητικοί να μη μας λείπουν!
Όμως το κάλεσμα απ’τον ίδιο το Μανώλη Νύκταρη στις εγκαταστάσεις του στο Ηράκλειο ήταν πραγματικά εμπειρία!

Στο αεροδρόμιο με περίμενε η Κατερίνα (quality manager) της εταιρείας, ένα πλάσμα που σε κέρδιζε με την πρώτη και μαζί ξεκινήσαμε για τις Σίσσες, ένα χωριό μεταξύ Ηρακλείου και Ρεθύμνου όπου είναι το εργοστάσιο παραγωγής.

Σ’όλη τη διαδρομή έμαθα πολλά για την ιστορία του φούρνου, τα 6 καταστήματα που έχουν (4 στο Ηράκλειο, 2 στο Ρέθυμνο και ετοιμάζουν ένα ακόμη) για το προσωπικό…την ποιότητα των υλικών και για τα εμπνευσμένα σχέδια του κου. Νύκταρη, που το μυαλό του δε σταματά να γεννά ιδέες!
Πάντα όμως με βάση την παράδοση και την άριστη ποιότητα! Τον χάρηκα και απόλαυσα τη συζήτηση μαζί του στο μεσημεριανό μας γεύμα σ’ένα εστιατόριο με τοπικό φαγητό στο κέντρο του Ηρακλείου. Ήταν τόσα όσα είχαμε να πούμε και να μάθω γύρω απ’τη δουλειά του, που δε μας έφτασε η ώρα! Κλείσαμε την κουβέντα με την υπόσχεση να τα πούμε σύντομα έχοντας περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας.

Ο “Φούρνος του Νύκταρη” είναι οικογενειακή επιχείρηση με την οποία ασχολούνται δύο από τα τρία αδέρφια της οικογένειας.
Φτάνοντας στο εργοστάσιο περίμενα κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που είδα…
Βρέθηκα σε μια μονάδα 7 ορόφων και ένιωσα σαν την Αλίκη στη “Χώρα των Θαυμάτων”!
Φορώντας μια λευκή ρόμπα και καπέλο σαν να μπαίναμε σε χειρουργείο, άρχισα ν’ανακαλύπτω τα στάδια παραγωγής.
Κάθε σκάλα που κατεβαίναμε, μας οδηγούσε σε μια πόρτα που ανοίγοντάς την αναδύονταν διαφορετικές μυρωδιές, αφού σε κάθε επίπεδο είναι διαφορετικό το είδος της παραγωγής τους.
Τι να πρωτοθυμηθώ απ’όσα τρέλαναν την όσφρησή μου, την όραση και τους γευστικούς μου κάλυκες!
Τα αφράτα καρβέλια και οι ντάκοι έτοιμοι για να φτάσουν στον καταναλωτή.
Τα καλορίζικα – με τη μυστική συνταγή που έχει μόνο η οικογένεια και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, όπως μου εξήγησε η Κατερίνα – σου έσπαγαν τη μύτη· δυο κοπέλες τα έβαζαν στις συσκευασίες! Απόρησα αλήθεια… σ’ένα τέτοιο εργοστάσιο, τα μηχανήματα δεν έχουν αντικαταστήσει τα χέρια, παρά μόνο για κάποια λίγα στάδια της παραγωγής.

Σε άλλο επίπεδο, ζύμωναν σε μεγάλες ποσότητες με το χέρι για τις πίτες τους, τα λυχναράκια, τα δανέζικα (κάνουν θραύση με τη μελένια γεύση τους). Σε άλλο χώρο έφτιαχναν γέμιση για τις πίτες… για τις χορτόπιτες, σε μεγάλους κάδους έβλεπες το μείγμα από ντόπια χόρτα και τυρί, για τις τυρόπιτες αντίστοιχα, ακόμη και ketchup για τις πίτσες, κάνουν οι ίδιοι!
Τα λυχναράκια “τσιμπητά” στο χέρι ένα-ένα – όπως τα κάνουν ακόμη οι νοικοκυρές στα σπίτια – κι όχι από μηχανή!
Καταλαβαίνετε για τι δουλειά μιλάμε.. με τέτοια παραγωγή!
Λίγο πιο κει, μια άλλη υπάλληλος έπλαθε στο χέρι τα κριτσίνια και τα τοποθετούσε ένα-ένα σε μεγάλες λαμαρίνες.

Κατεβαίνοντας ένα επίπεδο ακόμη, σε τρέλαινε η μυρωδιά της σοκολάτας!
Οι τρεις διαφορετικές γεύσεις της, έρεαν σε μεγάλες γούρνες και ετοιμάζονταν επί τόπου πάστες, τούρτες, τάρτες, cakes.. μέχρι cup cakes παραγγελία για βάφτιση και τούρτες γενεθλίων.
Πως ν’αντισταθείς σε τόσους γλυκούς πειρασμούς μαζεμένους;;;
Και εκτός των άλλων, χειροποίητο παγωτό σε διάφορες γεύσεις!

Ολοκληρώνοντας την επίσκεψη στο εργοστάσιο, ήταν η ώρα να επισκεφτούμε 2-3 απ’τα καταστήματα για να δούμε πως όλα αυτά τα λαχταριστά αρτοποιήματα, φτάνουν στον καταναλωτή.
Πραγματικά με τέτοια ποικιλία, απ’το φούρνο του Νύκταρη, δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις!
Στα ξύλινα ράφια παξιμαδάκια και καλορίζικα… στο πάσο κουλούρια σε διάφορες γεύσεις για να συνοδεύσετε τον καφέ σας· πίτες γλυκές κι αλμυρές, λυχναράκια, ανεβατά, αγνόπιτες με μέλι, πίτσες και πεϊνιρλί… ψημένα εκείνη τη στιγμή στον ξυλόφουρνο του καταστήματος.
Τίποτα κατεψυγμένο ή ξαναζεσταμένο…. ε δεν το βρίσκεις κι εύκολα αυτό ούτε είναι το σύνηθες!
Τι θα ζητήσεις και δεν θα το βρεις;; Τάρτες, πάστες, τούρτες, παστάκια τυλιχτά.. μέχρι κάποια κρασιά ντόπιων παραγωγών! Ότι επιθυμεί η ψυχή σου…

Μα πέρα απ’όλων, θέλω να σταθώ στο Ανθρώπινο Δυναμικό της εταιρείας…. η ψυχή στο εργοστάσιο… στα καταστήματα… είναι οι υπάλληλοι. Νέα παιδιά που δουλεύουν με χαρά, σε υποδέχονται με χαμόγελο, ξέρουν το προϊόν και πως θα το πουλήσουν.
Σου κάνει χαρά να μπαίνεις στα καταστήματα του Νύκταρη· νιώθεις οικεία και εισπράττεις την προθυμία του προσωπικού.

Η δουλειά για την Κατερίνα… την Ελένη… το Χάρη… και τους υπόλοιπους, δεν είναι αγγαρεία αλλά μεράκι και την κάνουν πολύ καλά. Και πιστέψτε με, μετράει πολύ στο αποτέλεσμα.
Σ’ένα απ΄τα καταστήματα έτυχα στην τηλεφωνική συνομιλία της υπεύθυνης με μια πελάτισσα ηλικιωμένη (απ’ότι έμαθα μετά). Η πελάτισσα έψαχνε αντίστοιχο γλυκό με τα τρίγωνα Θεσσαλονίκης και παλιότερα όντως έβρισκε αντίστοιχο γλυκό στα καταστήματα του Νύκταρη, αλλά είχε καταργηθεί ο κωδικός… κι άντε να το εξηγήσεις σε γυναίκα κάποιας ηλικίας που επέμενε ότι ήθελε αυτό το γλυκό!

Παρακολουθούσα την υπάλληλο να της μιλά γύρω στα 15 λεπτά στο τηλέφωνο… να της εξηγεί ποιο αντίστοιχο προϊόν διαθέτουν πλέον και κλείνοντας της είπε ότι θα της είχε έτοιμη την παραγγελία (την είχε πείσει άνετα με την ευγένειά της και τον τρόπο της) να περάσει απ’το κατάστημα να παραλάβει για να μην περιμένει…
Μπορείς να μην το εκτιμήσεις;;;
Επειδή έχω δεχθεί πληθώρα τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων για το που θα βρείτε προϊόντα απ’το φούρνο του Νύκταρη, θα σας πω ότι στην Αθήνα – όπως είναι λογικό – θα βρείτε μόνο τα συσκευασμένα καλορίζικα και παξιμαδάκια, αφού τα άλλα δεν έχει αποφασίσει να τα καταψύξει και να προμηθεύσει καταστήματα. Δε ρίχνει τα standards του ο κος Νύκταρης και καλά κάνει για μένα!
Τα συσκευασμένα προϊόντα θα τα βρείτε στα super markets Θανόπουλος στα βόρεια, στο κατάστημα του κου Μανουσάκη στο Περιστέρι (Ανθιμου Γαζή 34) και σε κάποια deli στο κέντρο.