Θωμάς στο Σκλήθρο – Η πιο gourmet ταβέρνα της ελληνικής υπαίθρου

Η ταβέρνα του Θωμά στο Σκλήθρο αποτελούσε από μόνη της δυνατό κίνητρο για ένα ταξίδι στη Δυτική Μακεδονία, πέραν της φυσικής ομορφιάς της περιοχής.
Οδηγώντας για κάποια χιλιόμετρα σε δρόμο ερημικό, μετά τη διασταύρωση που οδηγεί στο Νυμφαίο και οι μόνες πινακίδες που συναντάς σε προειδοποιούν για πιθανές συναντήσεις με αρκούδες και λύκους, η αίσθηση είναι πολύ σουρεάλ καθώς αναπάντεχα στην είσοδο του Σκλήθρου, ξεπροβάλει μπροστά σου η ταβέρνα του Θωμά – λειτουργεί απ’το 1960 – και απέναντι ακριβώς ο παραδοσιακός του ξενώνας, το “Αγκωνάρι“.

Κι ενώ περιμένεις να μπεις σε μια κλασική ταβέρνα ορεινού χωριού, μπαίνεις σε μια φωτεινή σάλα που κυριαρχούν η πέτρα και το ξύλο. Η βαριά επίπλωση, τα τραπέζια με τα μακριά λευκά τραπεζομάντηλα και οι βιτρίνες με τα κρύσταλλα και τις καράφες μετάγγισης τραβούν την προσοχή σου.
Μπαίνεις και ζεις το παραμύθι και φοβάσαι μην το ρολόι δείξει 00.00π.μ. και χαθεί η μαγεία και σβήσει απ’τα μάτια σου το ωραίο σκηνικό· μην οι παλιές σερβάντες γίνουν κολοκύθες.. ο υπεύθυνος της σάλας μεταμορφωθεί σε βάτραχο κι οι ευγενικοί σερβιτόροι σε σαύρες… Όμως τίποτα τέτοιο δε θα συμβεί γιατί το σκηνικό είναι αληθινό και οι άνθρωποι του είναι η ψυχή του εστιατορίου. Τους διακρίνει μια ειλικρίνεια, η φιλοξενία τους είναι εγκάρδια.. διάχυτη και καθόλου προσποιητή. Το εισπράττεις στη ματιά τους, στην περιποίηση απ’την ώρα που θα σε οδηγήσουν στο τραπέζι σου μέχρι και που θα σε αποχαιρετήσουν.
Ο Θωμάς – τρίτη γενιά, ακούει στο όνομα του παππού που ξεκίνησε την ταβέρνα – είναι η ψυχή του μαγαζιού. Συντονίζει την ομάδα του service, παίρνει τις παραγγελίες και πάνω απ’όλα είναι γνώστης του κρασιού. Ακολουθώντας τον στη φοβερή κάβα του εστιατορίου, που απαριθμεί πάνω από 365 ετικέτες, καθώς επίσης και παλαιωμένα κρασιά και κάποια magnum, πραγματικά χάθηκα! Γνώριζε ένα-ένα τα κρασιά, τους παραγωγούς, τις χρονιές, τις ποικιλίες και πάνω απ’όλα πως να ταιριάξει το κρασί με το μενού που επιλέξαμε. Για την ακρίβεια, τη μία απ’τις δύο φορές που επισκεφθήκαμε το Θωμά στις τέσσερις μέρες που μείναμε στην περιοχή, παραγγείλαμε. Γιατί την επόμενη, ο Θωμάς είχε φροντίσει – σ’ένα μαγαζί που δεν έπεφτε καρφίτσα από τον κόσμο – να μας ετοιμάσει ένα μενού προσαρμοσμένο στα γούστα μας χωρίς να χρειαστεί να κοιτάξουμε κατάλογο. Μπορείς να μην εκτιμήσεις ότι ψυχολογεί τον πελάτη με μια επίσκεψη και φροντίζει στο έπακρο να προλάβει τις επιθυμίες του;;;
Το ήθος αυτού του νέου ανθρώπου με κέρδισε! Αφιέρωνε ώρα να μας εξηγήσει για το κρασί, τα πιάτα, την ιστορία του μαγαζιού και με εντυπωσίασε πραγματικά όταν ρώτησα για τον ξενώνα που έχουν, το Αγκωνάρι, σκεπτόμενη τη διαμονή σε επόμενη επίσκεψη στην περιοχή, η απάντηση ήταν: “Εσείς έχετε επιλέξει και μένετε στον καλύτερο ξενώνα της περιοχής”! Άφωνη πραγματικά! Η ψυχή σε κάθε μαγαζί… σε κάθε εταιρεία… είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Κι εδώ ο πήχης είναι πολύ ψηλά και το λέω με όλη τη σιγουριά από την εμπειρία χρόνων, επισκεπτόμενη ταβέρνες και εστιατόρια της Ελλάδας.
Στην κουζίνα ο πατέρας του – Νίκος Πασπάλης – δημιουργεί θαυμάσιες σπεσιαλιτέ του τόπου και όχι μόνο. Εδώ δε θα βρεις φαγητό μιας καλής ταβέρνας, αλλά πιάτα δημιουργικά από ένα μάγειρα ταλαντούχο πού έχει μεράκι γι’αυτό που κάνει.
Δίνει έμφαση στα ντόπια τυριά και επικεντρώνεται στα κρέατα της περιοχής που σιτεύει και φτάνουν στο τραπέζι ψημένα άψογα.
Δεν έχω λόγια για τα τυριά που δοκίμασα στο Θωμά· μπάτζο 12μηνης ωρίμανσης με βρώμη, σουσάμι και τσάτνεϊ σύκου και φλωρινέλα σαγανάκι με πιπεριά Φλωρίνης… απλά μοναδικά!
Η καστανόσουπα με μανιτάρια ως ξεκίνημα, γέμιζε το στόμα αρώματα γήινα.. βουνίσια· έκλεινες τα μάτια και βρισκόσουν στο δάσος.. στην όσφρηση νοτισμένο χώμα. Κάτι που πολλά εστιατόρια με αστέρια προσπαθούν να το πετύχουν με ηχητικά και οπτικά εφέ, εδώ επιτυγχάνεται μόνο από τα υλικά και την τεχνική του σεφ.
Το κριθαρότο με ραγού άγριων μανιταριών είναι ίσως το καλύτερο που έχω δοκιμάσει. Δυνατό το άρωμα των μανιταριών και άψογο το χύλωμα.
Ο καβουρμάς με αυγό μάτι και φρέσκια τρούφα είναι must!
Η μελωμένη βοδινή ουρά συνδυάστηκε άψογα με τις χειροποίητες ταλιατέλες· ένα πιάτο που θα ήθελα να γεύομαι ξανά και ξανά!
Ο χοιρινός λαιμός ταίριαζε απόλυτα με τον πουρέ γλυκοπατάτας· ζουμερός και ψημένος τόσο-όσο!
Τα κατσικίσια μπιφτεκάκια – all time classic πιάτο – πεντανόστιμα, ζουμερά, σερβιρισμένα με φρέσκες τηγανητές πατάτες και τρεις διαφορετικές sauce.
Σε ένα πιάτο όμως, αλήθεια θέλησα να σηκωθώ να χειροκροτήσω! Μελωμένο αρνάκι στο φούρνο με ξινό τραχανά και γλυκό ώριμο μπάτζο. Όταν τα υλικά είναι πρώτης ποιότητος και ο σεφ γνώστης, το αποτέλεσμα βγαίνει στο πιάτο.
Τα κρεατικά όπως προανέφερα, είναι ακόμη ένα δυνατό χαρτί του μαγαζιού. Και η tomahawk και το rib-eye σουβλάκι που δοκίμασα, ήταν φανταστικά.
Ο νεότερος γιος – ο Βαγγέλης – στο πλευρό του πατέρα του, με εξειδίκευση στα γλυκά, με εντυπωσίασε πραγματικά με τις δημιουργίες του. Τα γλυκά του είχαν μια φινέτσα που δύσκολα βρίσκεις ακόμη και σε εστιατόριο στην πόλη.
Τόσο η παρουσίαση όσο και η γεύση έδειχναν την τεχνική ενός pastry-chef που επιλέγει τα σωστά υλικά και τα διαχειρίζεται με τον καλύτερο τρόπο.
Τι να πρωτοθυμηθώ και πως να ξεχωρίσω κάποιο;; Πρώτα στην προτίμησή μου η pate sucree με λευκή σοκολάτα αρωματισμένη με lime, καραμελωμένη σοκολάτα γάλακτος και φρούτα (μύρτιλο, βατόμουρο, μάνγκο) και το προφιτερόλ (γεμιστά σου με επικάλυψη ζέστης σοκολάτας γάλακτος).
Χωρίς να χάνουν καθόλου σε πόντους η ντακουάζ φουντουκιού με μους kahlua και σάλτσα butter scotch και η bitter σοκολάτα με αλμυρή καραμέλα, παγωτό βανίλια και σναπς μελιού. Πρέπει να δοκίμασα και 2-3 ακόμη αντίστοιχου επιπέδου!
Όταν σ’αυτό το περιβάλλον βρίσκεις αυτή την ποιότητα φαγητού και αυτή τη φιλοξενία με τιμές 30% κάτω απ’τις τιμές της πόλης, νομίζω αξίζουν τα χιλιόμετρα ώστε να το απολαύσεις.
Κόστος κατ’άτομο γύρω στα €25 χωρίς κρασί.

18ο χλμ επαρχιακής οδού Αμυνταίου-Καστοριάς
Σκλήθρο, Φλώρινας
Τηλ. 2386 0 31080, 2386 0 31206