Nice n Easy! Το all-day που κάνει τη διαφορά!

Αλλά με το Nice n Easy τα πράγματα είναι διαφορετικά… μαγειρεύουν με αγνές βιολογικές πρώτες ύλες και στον κατάλογο αναγράφονται ακόμη κι οι θερμίδες του κάθε πιάτου.
Είχα να επισκεφτώ καιρό ένα απ’τα εστιατόρια Nice n Easy και το δείπνο με φίλους πρόσφατα στην Κηφισιά ήταν πραγματικά πολύ καλύτερο απ’ότι περίμενα. Σ’αυτό συνέβαλαν κατά πολύ – πέραν του καλού φαγητού – η φοβερή οργάνωση από τον υπεύθυνο Δημήτρη Ζέρβα, ο οποίος φροντίζει για την άψογη λειτουργία του εστιατορίου και προβλέπει κάθε επιθυμία του πελάτη καθώς και η δημιουργική κουζίνα του Νίκου Μάρα που είναι η ψυχή της κουζίνας στην Κηφισιά. Ο Χρήστος Αθανασιάδης όπως είναι φυσικό δεν μπορεί να βρίσκεται συγχρόνως σε τέσσερα – πέντε διαφορετικά μέρη… έχει όμως επιλέξει τους καλύτερους και έχει στελεχώσει τις κουζίνες των Nice n Easy και κάτω από την εποπτεία του, πετυχαίνουν το καλύτερο αποτέλεσμα. Πιστέψτε με δεν είναι καθόλου εύκολο όταν ο ίδιος δεν είναι στην κουζίνα αλλά τα καταφέρνουν μια χαρά!
Το carpaccio τόνου με σπαγγέτι αγγουριού, σχοινόπρασο και λάδι τρούφας με το όνομα Diana Ross ήταν πολύ ωραία εισαγωγή στο menu και το tartare φρέσκου σολωμού με lime, κόλιανδρο και δροσερή guacamole (μόλις διάβασα ότι κυκλοφορεί μια φοβερή στο εμπόριο με βάση το κρητικό avocado της Avoel που θα βρείτε στο κατάστημα Ελληνικά Καλούδια, Χατζηχρήστου 8, Ακρόπολη) και μαγιονέζα από ασπράδια αυγού, δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης για τη δημιουργικότητα του σεφ και της ομάδας του.

Και περνώντας στο “the coppola” απόλαυσα μια βουβαλίσια μοτσαρέλα burrata με νούμπουλο Κέρκυρας, άγρια ρόκα και τρίχρωμα τοματίνια μαριναρισμένα σε θυμαρίσιο μέλι σερβιρισμένα πάνω σε ζυμωτό ψωμί. Δύσκολα βρίσκουμε στην Αθήνα τόσο καλή βουβαλίσια mozzarella, ακόμη και σε ιταλικό εστιατόριο.
Ο σεφ στη συνέχεια θέλησε να δοκιμάσουμε corned beef με kimchi, ένα πιάτο αρκετά καυτερό για τα γούστα μου αλλά πολύ νόστιμο!
Και περάσαμε σε μια απ’τις καλύτερες καρμπονάρες που έχω δοκιμάσει με το όνομα “the Jack Nicholson”..spaghetti με κρέμα από παρμεζάνα, καπνιστή παντσέτα και αυτό ποσέ. Ο Δημήτρης φρόντισε να έρθει σε ατομικές μερίδες για τον καθένα μας με ολόκληρο αυγό ποσέ στη μερίδα, μια που όλοι είμαστε fun του αυγου! Με μια εξαίρεση στην παρέα, αλλά μαζί μας δεν έχει περιθώρια επιλογής!
Ολοκληρώσαμε το δείπνο μας με “Clint Eastwood”! Ένα rib eye μόσχου ελευθέρας βοσκής με τηγανητές πατάτες και σάλτσα bearnaise που ήρθε ιδανικά ψημένο.
Το δείπνο μας συνδυάστηκε ιδανικά με Νυχτέρι απο Santo Wines, Chardonnay Γεροβασιλείου και τέλος με Αγιωργίτικο “Τέσσερα” του Οινοποιείου Αϊβαλή, ένα από τα καλύτερα Αγιωργίτικα που έχω δοκιμάσει.