Funky Gourmet… απόλυτη γαστρονομική εμπειρία!

Βρίσκεται σ’ενα πεζόδρομο στο Μεταξουργείο ανάμεσα σε Loft, θέατρα και συνεργεία αυτοκινήτων. Για να μπεις, χτυπάς το κουδούνι στο νεοκλασικό διώροφο κτήριο, όπου σε υποδέχονται πολύ ευγενικά και ανεβαίνοντας μια σκάλα, βρίσκεσαι σε μια σάλα με αύρα γκαλερί. Ο χώρος είναι minimal από άποψη ώστε να αναδεικνύεται η μαγειρική.
Το φαγητό γίνεται δημιουργικό γαστρονομικό παιχνίδι, απόλαυση και μοναδική εμπειρία!
Τη χρονιά που μας πέρασε, το Trip Advisor το κατατάσσει στη 12η θέση στην Ευρώπη και στη 16η παγκοσμίως και όχι άδικα. Η μαγειρική καλλιτεχνία του Νίκου Ρούσσου και της Γεωργιάννας Χιλιαδάκη μαγνητίζει τους γευστικούς κάλυκες.
Με δύο αστέρια Michelin, τη μεγαλύτερη διάκριση για ελληνικό εστιατόριο (δύο έχει επίσης και η Σπονδή), ο επισκέπτης έχει μεγάλες απαιτήσεις, τις οποίες – οι δύο σεφ – καταφέρνουν όχι απλά να ικανοποιήσουν, αλλά να απογειώσουν με ένα τελετουργικό γεμάτο εκπλήξεις και εναλλαγές.
Η Γεωργιάννα σε παλιότερη συνέντευξή της, είχε πει ότι δεν αποδέχεται τον όρο “μοριακή κουζίνα” για το εστιατόριό τους· θα τη χαρακτήριζε πρωτοποριακή avant-garde. Κλασικές γεύσεις, οικείες σε όλους μας, ραφινάρονται και αποδίδονται με ένα μοναδικό conceptual τρόπο.
Η ομάδα του “Funky Gourmet” ξεκίνησε με private cheffing και άνοιξαν τις πόρτες τους στο κοινό, στα τέλη του 2009.
Ο επισκέπτης δεν μπορεί να παραγγείλει a la carte, αλλά έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο menu· το πρώτο έχει 16 στάδια και το δεύτερο έχει 18.

Καθένα από τα menu τους και μια παράσταση με πολλές πράξεις· ένα παιχνίδι γεμάτο γευστικές εκπλήξεις.

Το beetrose ήταν η αρχή στο ταξίδι των αισθήσεων, με ένα γλαστράκι όπου το παντζάρι ήταν σε σχήμα τριαντάφυλλου και έδενε απόλυτα με τη σκορδαλιά που το συνδύαζαν.
Το oreo σουπιάς σερβιρισμένο σε όστρακο, φτιάχτηκε για να εξιτάρει τον ουρανίσκο με το μπισκότο φτιαγμένο απ΄το μελάνι της σουπιάς να περιβάλει το θαλασσινό.

Για την τάρτα αυγοτάραχο με λευκή σοκολάτα, τα λόγια είναι φτωχά για να αποδώσουν τη δημιουργία που υποκλίνεσαι μπροστά της. Το ιωδιούχο πικρό ορεκτικό κόντρα στη γλύκα του λεπτού φύλλου λευκής σοκολάτας, ισορροπεί γευστικά με το τραγανό φύλλο της τάρτας.
Το “αόρατο στιφάδο”, όπου το κουνέλι απουσιάζει αλλά απολαμβάνεις τη γεύση του μέσα σ’ένα τραγανό κρεμμύδι συνοδεία ζωμού και κόκκων ταπιόκας, δεν ήταν στο επίπεδο των υπολοίπων κι ας μη θεωρηθεί ιεροσυλία· όταν το επίπεδο είναι τόσο υψηλό, το ένα κλικ παρακάτω γίνεται αισθητό.
Επικό το τσουρέκι που συνδυάζουν με βούτυρο από ανθόγαλα και χοντρό αλάτι· έχει αντικαταστήσει το κουλούρι Θεσσαλονίκης που υπήρχε παλιότερα στο menu. Πραγματικά αν με ρωτήσετε θα έχω δίλημμα ποιο είναι καλύτερο!

Το ντολμαδάκι με το τραγανό κληματόφυλλο να καλύπτει τη γέμιση, άφηνε μια γλυκιά επίγευση και έφερνε μνήμες από σπιτικά ντολμαδάκια παλιάς νοικοκυράς.

Το μπαρμπούνι αλά Νταλί είχε εξαιρετική παρουσίαση· φιλεταρισμένο πάνω σε τζάμι που στη βάση του είχε το κόκκαλο του ψαριού.
Εντυπωσιακή η συνέχεια με πουγκάκια ζυμαρικών γεμισμένα με αχινό και καθώς σέρβιραν το πιάτο, έτριψαν φρέσκια μαύρη τρούφα· ένα πιάτο ιωδιούχο… αρωματικό… δημιουργικό!!!
Η χωριάτικη σαλάτα έρχεται σε ένα μπολ με μορφή ολόλευκης γρανίτας· είναι ένα μείγμα των συστατικών της χωριάτικης, το οποίο παγώνουν και όταν το σερβίρουν, μόνο γεύεσαι τα υλικά του και το εννοώ. Μπορείς να γευθείς τομάτα, αγγούρι, κρεμμύδι, φέτα, ελιά, σε κάθε κομματάκι γρανίτας, χωρίς να τα βλέπεις.
Όσο για το πιάτο με τα σαλιγκάρια, η αντίδραση που μου ήρθε αλλά συγκρατήθηκα ήταν να χειροκροτήσω γι’αυτή την άψογα μελωμένη υφή του κριθαρότο από κριθάρι με τα σαλιγκάρια να σου αφήνουν διακριτική γεύση ξυδιού και δεντρολίβανου, κόντρα στα τραγανά κρουτόν.
Και έρχεται να σε καθηλώσει με την υποβλητική, βαθειά και ρουστίκ γεύση του, στο πιάτο που στον κατάλογο αναφέρεται ως η “Σιωπή του Αμνού”· αρνίσιο μυαλό λαδορίγανη πάνω σε σάλτσα φτιαγμένη από το ζωμό του, μασκαρπόνε και λεμόνι.
Το “Τυρί και τι τυρί” φτιάχνεται στο εστιατόριο από γίδινο και κατσικίσιο γάλα και σερβίρεται με τηγανίτες με θυμαρίσιο μέλι.
Το δείπνο ολοκληρώθηκε με τέσσερα γλυκά· το μαύρο γλυκό, το αχλάδι που ήταν οφθαλμαπάτη αλλά απολάμβανες τη γεύση του, το melomacaron το οποίο ήταν macaron με γεύση μελομακάρονου και το παγωτό ξυλάκι ήταν σε ξυλάκι γλυκόριζας και ήρθε βουτηγμένο σε μπολ με αλμυρά peanuts.
Έχει ενημερωμένη λίστα κρασιών από τον ελληνικό και διεθνή αμπελώνα με υψηλό κόστος.
Το menu με τα 16 στάδια κοστίζει €120 κατ’άτομο και αυτό με τα 18 στάδια €150.
Το κόστος μπορεί να είναι υψηλό αλλά είναι ότι καλύτερο έχει να δείξει η ελληνική εστιατοριακή σκηνή και είναι μια εμπειρία που αξίζει!
Παραμυθιάς 13 και Σαλαμίνος
Κεραμεικός
Τηλ. 210 5242727