Στις Ρωσίδες στην Καλλιθέα για το πιο cult σουβλάκι της πόλης!

Για το σουβλάκι που γίνεται τόσος ντόρος και το φτιάχνουν δύο Ρωσίδες αδερφές στην Καλλιθέα από το 1990, μόνο ακουστά είχα και από κάποια άρθρα.
Ήθελα όμως να έχω άποψη και σήμερα καθώς στην Αθήνα Αύγουστο μήνα έχουμε μείνει ελάχιστοι, είπα να περάσω κι αν το έβρισκα ανοιχτό είχε καλώς… αλλιώς θα έψαχνα εναλλακτική.
Το gps με οδήγησε σ’ένα στενό πίσω από τη Θησέως και δεν είδα καν μια επιγραφή ή φώτα ώστε να φαίνεται ότι υπάρχει μαγαζί στη γωνία Γρυπάρη και Αναγνωσταρά. Αντιθέτως είδα κατεβασμένα ρολά και με δυσκολία παρατήρησα ότι ήταν ανοιχτή η πόρτα.
Πάρκαρα και κατέβηκα δειλά σε μια γειτονιά με προσφυγικές κατοικίες και μπήκα στο μαγαζί. Η ψησταριά αναμμένη και η κα. Άννα κρυμμένη πίσω από ένα πάγκο ετοίμαζε τα υλικά για τα σουβλάκια.
Μόλις με είδε βγήκε και με ρώτησε τι θα ήθελα. Σε μια επιγραφή πάνω από ένα ψυγείο με αναψυκτικά και μπύρες είχα προλάβει με μια ματιά να δω όλο τον κατάλογο· σουβλάκι καλαμάκι ή μπιφτέκι και πιροσκί πατάτα, κιμά ή τυρί.
Τη ρώτησα αν έχει μπιφτέκι γιατί φημίζεται ότι το μπιφτέκι της είναι απίστευτο (μόνο με κιμά κι αλάτι) αλλά λόγο του ότι έκλεινε σε λίγες μέρες δεν είχε, άρα επέλεξα με χοιρινό καλαμάκι. Τα υλικά που το συμπληρώνουν είναι τομάτα, κρεμμύδι και μια εκπληκτική σάλτσα με μυστική συνταγή, αλάτι και πιπέρι (ούτε τζατζίκι, ούτε οι σάλτσες με τη μαγιονέζα, ούτε πατάτες). Το απλό παλιό σουβλάκι που σήμερα για να το βρεις πρέπει να κάνεις χιλιόμετρα. Απέφυγα το κρεμμύδι που δεν το αγαπώ και η κα. Άννα ετοίμασε την παραγγελία. Στην ψησταριά 3-4 καλαμάκια, όσα χρειάζονταν αν έμπαινε πελάτης εκείνη τη στιγμή – φτιαγμένα νωρίτερα από την ίδια και την κόρη της και όχι τυποποιημένα!! – έψησε τις πίτες και τυλίγοντάς το πρόσθεσε τομάτα και σάλτσα.
Δεν συζητώ για αυτή τη γεύση που με έφερε χρόνια πίσω όταν ήμουν παιδί και στη γειτονιά υπήρχε σουβλατζίδικο του οποίου ο ιδιοκτήτης ήταν και κρεοπώλης (το κρεοπωλείο ακριβώς δίπλα) και έφτιαχνε original σουβλάκι!
Καθαρό κρέας χωρίς λίπη, πίτα μαλακιά και ψημένη τέλεια κι όσο για τη σάλτσα δε χωρούν λόγια! Καθόλου καυτερή όπως συνηθίζεται σε ένα – δυο σουβλατζίδικα που βάζουν σάλτσα στο σουβλάκι· μια απίστευτη γλυκιά σάλτσα τομάτας που έδινε άλλη γεύση στο σουβλάκι.
Βέβαια δεν πρέπει να χάσεις τα χειροποίητα πιροσκί της κας Άννας.. πάρε για πρωινό κολατσιό. Σ’αυτό με το τυρί βάζει ζάχαρη μου είπε.. οπότε θυμίζει πιο πολύ μπουγάτσα, αλλιώς δοκίμασε αυτό με την πατάτα ή τον κιμά.
Η κυρία Άννα μου εκμυστηρεύτηκε με παράπονο ότι δεν έχει πια βοήθεια γιατί η αδερφή της μεγάλωσε και αποσύρθηκε και κατά 90% το δουλεύει μόνη της το μαγαζί. Άξια συγχαρητηρίων για μένα…
Μακάρι να υπήρχαν στην πόλη μας μαγαζάκια σαν κι αυτό το σουβλατζίδικο!

Λειτουργεί καθημερινά εκτός Κυριακή 19.00 – 24.00 μ.μ. (δεν έχει τηλέφωνο και φυσικά δεν κάνει delivery)

Γρυπάρη & Αναγνωσταρά 16 Καλλιθέα